با سلام خدمت شما بازديدكننده گرامي ، خوش آمدید
به سایت من . لطفا براي هرچه بهتر شدن مطالب اين
وب سایت ، ما را از نظرات و پيشنهادات خود آگاه سازيد
و به ما را در بهتر شدن كيفيت مطالب ياري کنید.
بایاتیلار (دو بیتی ها) ادبیات شفاهی آذری زبانان محسوب می شوند که در کران تا کران این دیار با نام بایاتی شهرت دارد و یکی از رایجترین انواع منظوم ادبیات عامیانه این سرزمین است.
این نغمات نغز و دلکش که از زندگی و عواطف و رازها و نیازهای مردم ساده و پاکدل مایه می پذیرند و در قالب الفاظی روان و بی تکلف جای می گیرند،از چنان لطف و خلوص و صفا و صراحتی برخوردارند که بخصوص وقتی با آهنگ ویژه خود و با نوائی گیرا خوانده شوند، عنان از کف دل می ربایند و سرشک بر چهره ی احساس می افشانند. و تحول و دگرگونی عظیمی در انسان به وجود می آورد کهبه راحتی نمی توان توصیف نمود. البته با التفات به حال و هوای و مزاج اشخاص متفاوت خواهد بود.
اعتقاد مردم شهر و روستا به این آثار موزون و دلفریب تا بدان پایه است که بایاتی ها را حسب حال و آیینه سرنوشت نمای خویش می پندارند و بهنگام ملال و سرگشتگی و حرمان برآن توسل می جویند و بعنوان تفال از آن مدد و مراد می طلبند.
عنوان بایاتی ها به احتمال زیاد از نام «بیات»یا«بایات» ماخوذ است.بایات ها از جمله قبائل متعددی بودند که در دورانهای کوچ و اوتراق به آذربایجان آمده و در آنجا سکنی گرفته اند و بعد در ترکیب مردم این دیار مستهلک گشته اند .
یاندیریب یاخدی منی / سوزاند و خاکسترم کرد
داغ – داشا چاخدی منی / به سنگ و کوهم زد
مرد بیلیب آرخالاندیم / مردش پنداشتم و به او پناه بردم
نامرددیر ییخدی منی / نامرد است و به زمینم زد
داغلار داغلادی منی / کوهها داغم کردند
زولفون باغلادی منی / زلفانت بندم کردند
نامردین بلاسیندان / از بلایی که نامرد گرفتارم کرد
ائللر آغلادی منی / ایل و طایفه به حالم گریست
یاندیریب یاخدی منی / سوزاند و خاکسترم کرد
داغ – داشا چاخدی منی / به سنگ و کوهم زد
مرد بیلیب آرخالاندیم / مردش پنداشتم و به او پناه بردم
نامرددیر ییخدی منی / نامرد است و به زمینم زد
داغلار داغلادی منی / کوهها داغم کردند
زولفون باغلادی منی / زلفانت بندم کردند
نامردین بلاسیندان / از بلایی که نامرد گرفتارم کرد
ائللر آغلادی منی / ایل و طایفه به حالم گریست